HISTORIA
ŚWIĘTEJ KATARZYNY
Z DZIEJÓW ŚWIĘTEJ KATARZYNY
O losach tutejszego klasztoru nie wiadomo zbyt wiele, ponieważ kilkakrotnie dotknięty on został plagą pożaru, podczas którego zniszczeniu uległy przechowywane tu dokumenty. Wiadomo jednak, że murowany kościół i klasztor wzniesiony został przez biskupa krakowskiego Jana Rzeszowskiego. Przy kościele tym osadzeni zostali Bernardyni, którzy wśród ciemnego lasu wyrąbali drogę z Kielc do Bodzencina własnemi rękoma, a od siebie na Łysą górę. Do obsługi erygowanego w 1478 r. klasztoru i kościoła ku czci Trójcy Świętej, Matki Boskiej oraz św. Katarzyny, przeznaczył obszar na pięć staj wokoło z czterema dymami. Niestety niedługo później, bo już w 1534 r., w dzień Zielonych Świąt, z kościołem spłonął. odbudowie rekonsekrował go bp Piotr Gamrat w 1539 r.
Według pochodzącego z 1764 r. rękopisu Benedyktyna Szepińskiego przy kościółku do końca XV w. istniał dom księży emerytów, który opat klasztoru świętokrzyskiego Maciej z Pyzdr nadał Bernardynom z obowiązkiem, by w większe uroczystości przybywali do Świętego Krzyża słuchać spowiedzi.
Wprawdzie kościół i klasztor nie imponowały ani wielkością, ani bogactwem, lecz w XVII w. zasłynęły jako miejsce cudownego uzdrowienia króla Władysława IV. Monarcha ten, długi czas upartą febrą, tercyanną dręczony, zwątpiwszy o życiu, za namową jednego z przybocznych, Bronowskiego z Koprzywnicy, Świętej ofiarował się Katarzynie. Słuchając tedy nabożeństwa przed jej ołtarzem, raptem odzyskał siły, tak że w dni kilka wojennej przewodniczyć już mógł wyprawie... Jako dowód wdzięczności król ten ofiarował kościołowi w 1633 roku srebrne wotum oraz antepedium do ołtarza. Nie brakło także innych darczyńców hojnie obdarowujących kościół, który wzbogacił się m.in. o organy (1618), zegar na wieży (1639), ołtarz św. Anny i obrazy do ołtarzy Matki Bożej oraz św. Franciszka (1645), dwa Ogrójce (1674), ołtarz św. Antoniego (1688).
Gdy w 1815 r. spłonął klasztor Bernardynek w Drzewicy (w Opoczyńskiem), zakonnicy od Świętej Katarzyny oddali swoją siedzibę współsiostrom. Przybyło ich tu wówczas sześć, z matką Onufrią Skarzyńską na czele. Niedługo później, 12 maja 1847 r., kolejny pożar zniszczył do szczętu kościół, klasztor i wszystkie zabudowania. Spłonęły wówczas wszystkie archiwa, biblioteka oraz cenne zabytki pozostałe z dawnych wieków. Odbudowa, finansowana ze składek zbieranych w Królestwie i na Litwie, trwała wiele lat.
W 2015 roku minęła dwusetna rocznica pobytu w Świętej Katarzynie Sióstr Bernardynek. Przez ten czas siostry przetrwały zagrożenie kasatą klasztoru, potyczki Wielkiej Wojny i okupację hitlerowską. Po wojnie prowadziły kursy kroju, szycia, haftu oraz internat i – aż do 1962 r. – stołówkę.
Obecnie w Świętej Katarzynie żyje i pracuje 27 sióstr. Zgodnie z regułą, dzielą czas pomiędzy modlitwę w intencjach Kościoła, Polski, ludzi oraz pracę na potrzeby klasztoru i miejscowego kościoła.
Około r. p. 1423 upodobał sobie to miejsce pan Wacław Nieborski, człek tęgiej duszy i wiary, a sławny rycerz za Władysława II Jagiellona. Ten więc rycerz pan Nieborski, z osobliwszego ku Męce Chrystusa Pana nabożeństwa, gdy zwiedzał wiele miejsc w Palestynie, postanowił sobie był wróciwszy do domu, wystawić kościółek na honor św. Katarzyny, której to świętej panny z góry Synaj przyniósł relikwię i cudowny olejek. Owoż i wymurował go z kamienia, a w wielkim ołtarzu postawił posąg cyprysowy tej świętej.
Tyle o powstaniu kościoła, od którego patronki miejscowość wzięła nazwę, mówi legenda.
KALENDARIUM
1399 pierwsze wzmianki o pustelni pod Łysicą
1478–1480 biskup krakowski Jan Rzeszowski rozbudował pustelnię świętej Katarzyny Aleksandryjskiej i erygował kościół zakonny dla braci Bernardynów
1534 w czasie pożaru spłonął klasztor Świętej Katarzyny wraz z kościołem
1539 biskup krakowski Piotr Gamrat konsekrował odbudowany kościół 1618 ks. Ramusz z Opatowa wykonał pierwsze organy do kościoła św. Katarzyny
1815 do klasztoru Świętej Katarzyny przybyły siostry Bernardynki z Drzewicy
1847 kolejny pożar klasztoru i kościoła
1849 zakończono odbudowę kościoła i klasztoru po pożarze
1864 klasztor sióstr Bernardynek został uznany za etatowy
1905 ogłoszono ukaz tolerancyjny zezwalający na przyjmowanie nowych kandydatek
1915 rozpoczęto nauczanie dzieci w parlatorium
1926 rozpoczęto nauczanie dziewcząt
1925 przesunięcie granic diecezji, wskutek czego Święta Katarzyna należy do Diecezji Kieleckiej
1930 wniesienie i poświęcenia krzyża na Łysicy
1962 likwidacja szkoły i nauczania dziewcząt
1978–1983 remont kapitalny pomieszczeń mieszkalnych klasztoru
1983–1985 remont kapitalny kościoła połączony ze zmianą wystroju wnętrza kościoła
1986 zainstalowano nowe organy wykonane przez organomistrza Andrzeja Bułę
1995 utworzenie samodzielnej parafii diecezjalnej (wydzielonej z Bodzentyna), erygowanej dekretem bpa Kazimierza Ryczana
Kościół i klasztor do 1983 roku:
Kościół po 1983 roku:
Klasztor po remoncie
MODLITWA ŚW. FRANCISZKA
Wszechmogący, Najświętszy,
Najwyższy i Największy Boże,
wszelkie dobro,
największe dobro, całe dobro,
który Sam jesteś dobry,
Tobie pragniemy oddawać
wszelką sławę,
wszelką chwałę,
wszelką wdzięczność,
wszelką cześć,
wszelkie błogosławieństwo
i wszelkie dobra.
Niech się stanie.
Niech się stanie. Amen.